توضیحات
مجموعه عکس ماهور زهرایی با عنوان «زوال» با موضوع مشقی از منظرهنگاری رابرت ادمز گردهم آمده است. این کتاب شامل تصاویر سیاه و سفید زهرایی به همراه متنی از روزبه ملکی است که به بررسی مفهوم مشق عکاسی میپردازد.
در بیانیهی این مجموعه آمده است:
«مجموعهٔ پیش رو مشقی بر اساس مجموعهٔ شبهای تابستانی، پیادهرویِ رابرت ادمز است. انتخاب رابرت ادمز بهواسطهٔ تأثیری است که من در طول دوران کاریام از او گرفتهام. البته ادمز تنها منبع تأثیر برای من نبوده، مکتب دوسلدورف و نمایشگاه مکان نگاریهای جدید: عکسهایی از چشمانداز دگرگون شده توسط انسانــ ۱۹۷۵ که برگزار کننده آن ویلیام جنکینز بود جریانهای بسیار مؤثر بر عکاسی منظره بودند و طبیعتاً به دلیل این که من هم عکاس مناظر هستم از این جریانها تأثیر گرفتهام. با در نظر داشتنِ این نکته در نبود جریانهای مؤثر فکری و تصویری تأثیرگذار در عکاسیِ ایران، سرمشق را باید در جای دیگری جز ایران جست و جو کرد. … برای مشق کردن باید به صورت و محتوای سرمشق نزدیک شد، همیشه ساختارِ صوریِ اثر در دسترستر از محتوا است، اما برای ایدهٔ مشق چارهای جز خوانشِ این دو نیست و طبیعتاً مخاطب تحققِ این دو را بررسی خواهد کرد. در تمام این عکسها مجسمهٔ یکسانی قرار دارد که مشابهش در سرمشق نیست. مجسمهای با مختصات تاریخیِ مشخص، ونوسِ دست بریدهٔ یونانی. این مجسمه با نمادهایی که با خود به همراه دارد، همانطور که مشخص است، بازیچهٔ دستِ من شده تا در کنار زوالی که زمان بر او تحمیل کرده نشان دهندهٔ استیصال هم باشد (این مجسمه را اگر همان الاههٔ یونانی در نظر بگیریم و نه یک اثر هنری، مجموعهای از نمادها و یکی از خدایانِ یونان است که در زمان ما جز تزئین کار دیگری از دستش برنمیآید چه برسد به این که هنر باشد). این مجسمه ابزار تأکید من بر زوال و استیصال است و در عینحال این امکان را به من میدهد که از سر مشق فاصله بگیرم.»